Dag 9 - Mount Popa
27 november 2018 - Popa, Myanmar
Hallo allemal,
Vandaag weer vroeg op pad. Deze keer alleen met Mr. Strong, onze chauffeur. Martin is nog steeds niet beter... dus Mr. Strong laat steeds weten wanneer er een toilet in de buurt is. Eerste stop is een tankstation met toiletten die net zo schoon zijn als bij ons in Nederland!
En weer verder. Het was een schitterende tocht. Langs tabaksvelden, katoenplantages en oerwoud. Geweldig om te zien en Mr. Strong is een prima chauffeur (en vandaag ook een beetje gids).
Overal landbouw, met ossenkarren en echt zoveel te zien. Onderweg zijn we halverwege de rit gestopt bij een lokale theeshop. Mr. Strong dacht dat we dit wel leuk vonden (en dat was ook zo.... maar het hurktoilet was voor Martin hier wel een hele grote uitdaging). Wel een lange tocht maar doordat er zoveel te zien was ging het eigenlijk best snel voorbij. Het duurde vier uur voor we bij Mount Popa aankwamen. Honderden apen, overal waar je keek. Dus zo min mogelijk meenemen, want de apen jatten alles en ja hoor Martin ging naar boven (de medicatie werkte inmiddels weer als verwacht) en Monique... die bleef in de auto (' ik ga echt niet tussen die apen en de viezigheid lopen').
Na twee uur was Martin weer terug beneden. Hij heeft prachtige foto's en filmpjes gemaakt.
Nu zijn we bij het Mount Popa resort. We hebben een huisje met zicht op Mount Popa. Het is echt geweldig, ook al wilde Monique dit overslaan. Het statief staat al opgesteld op het terras want de zonsondergang is hier schijnbaar onbetaalbaar. Na het maken van een timelapse gaan we lekker eten in het restaurant met uitzicht op, jullie raden het al, Mount Popa.
We worden wel aangeraden om een jasje mee te nemen want het kan schijnbaar erg koud worden. Een uitdaging voor Monique zijn de insecten... we zitten hier immers in een nationaal park en oerwoud maar het huisje is onberispelijk schoon dus dat komt vast goed.
Martin doet zo ook nog een rondje onder de bedden en in de badkamer om te checken op insecten want Monique wil geen tweede Costa Rica. Om diezelfde reden is het 'uit' eten trouwens net gewijzigd in 'roomservice' en straks gaan we lekker samen onder de klamboe, ook knus.
Buiten horen we nog het gezang bij de tempels, weer eens wat anders dan de gebeden in islamitische landen.
Morgen naar Bagan.
Vandaag weer vroeg op pad. Deze keer alleen met Mr. Strong, onze chauffeur. Martin is nog steeds niet beter... dus Mr. Strong laat steeds weten wanneer er een toilet in de buurt is. Eerste stop is een tankstation met toiletten die net zo schoon zijn als bij ons in Nederland!
En weer verder. Het was een schitterende tocht. Langs tabaksvelden, katoenplantages en oerwoud. Geweldig om te zien en Mr. Strong is een prima chauffeur (en vandaag ook een beetje gids).
Overal landbouw, met ossenkarren en echt zoveel te zien. Onderweg zijn we halverwege de rit gestopt bij een lokale theeshop. Mr. Strong dacht dat we dit wel leuk vonden (en dat was ook zo.... maar het hurktoilet was voor Martin hier wel een hele grote uitdaging). Wel een lange tocht maar doordat er zoveel te zien was ging het eigenlijk best snel voorbij. Het duurde vier uur voor we bij Mount Popa aankwamen. Honderden apen, overal waar je keek. Dus zo min mogelijk meenemen, want de apen jatten alles en ja hoor Martin ging naar boven (de medicatie werkte inmiddels weer als verwacht) en Monique... die bleef in de auto (' ik ga echt niet tussen die apen en de viezigheid lopen').
Na twee uur was Martin weer terug beneden. Hij heeft prachtige foto's en filmpjes gemaakt.
Nu zijn we bij het Mount Popa resort. We hebben een huisje met zicht op Mount Popa. Het is echt geweldig, ook al wilde Monique dit overslaan. Het statief staat al opgesteld op het terras want de zonsondergang is hier schijnbaar onbetaalbaar. Na het maken van een timelapse gaan we lekker eten in het restaurant met uitzicht op, jullie raden het al, Mount Popa.
We worden wel aangeraden om een jasje mee te nemen want het kan schijnbaar erg koud worden. Een uitdaging voor Monique zijn de insecten... we zitten hier immers in een nationaal park en oerwoud maar het huisje is onberispelijk schoon dus dat komt vast goed.
Martin doet zo ook nog een rondje onder de bedden en in de badkamer om te checken op insecten want Monique wil geen tweede Costa Rica. Om diezelfde reden is het 'uit' eten trouwens net gewijzigd in 'roomservice' en straks gaan we lekker samen onder de klamboe, ook knus.
Buiten horen we nog het gezang bij de tempels, weer eens wat anders dan de gebeden in islamitische landen.
Morgen naar Bagan.
Groetjes uit het natte België